Έμπνευση

Θυμάμαι την εποχή που η έμπνευση βρισκόταν ακόμα και στα πιο απλά πράγματα!

Στη βροχή, τη θάλλασα, τη ταράτσα, στο καλοκαίρι.

Ακόμα και το εν-τεχνο κλαψομούνιασμα χρειάζεται την κατάλληλη έμπνευση..

Νοσταλγώ τις ημέρες εκείνες που έβρισκες την έμπνευση μέσα στο σπίτι μου, τόσο συχνά όσο συχνά βρίσκεις σήμερα  

γατότριχες και γατόσκατα!

Επανάληψη #2 : Χρονοδίνη

ή αλλιώς η θεωρεία του παστίτσου! το πρωτοείδες (εσύ μοναδικέ αναγνώστη) εδώ

Μετράμε, ξαναμετράμε, κοιτάμε το ρολόι, υπολογίζουμε, συγχρονίζουμε τους δείκτες για να ορίσουμε ανα ομάδες τον δικό μας χρόνο, κλείνουμε ραντεβού, τα ξεχνάμε,τα σημειώνουμε.

Βαριόμαστε και περνάει αργά “η ώρα”, είμαστε καλά και περνάει γρήγορα.

Μα τι σημαίνουν όλα αυτά?
Θα αφιερώσει κανείς λίγο χρόνο για να μου εξηγήσει?

Καλοκαίρι

καλοκαίρι, καλοκαίρι, το'να χτύπαε τ'αλλο χέρι απο την απελπισιά!

Χαικού 01

Σήμερα πήγα και πλήρωσα τη ΔΕΗ γιατί χρειάζομαι το ψυγείο, τη κουζίνα και το ζεστό νερό.

Έδωσα όλα μου τα λεφτά και τώρα το ψυγείο είναι άδειο,
δεν έχω σαμπουάν για να κάνω μπάνιο.

Ανάβω τα μάτια της κουζίνας και όταν κοκκινίζουν σε σκέφτομαι,
μάτια μου

Επανάληψη #1 : Διακοπάνθρωποι των ταρατσών

Ϊσως είναι ένα απο τα πιο αγαπημένα μου "παιδιά". Δε ξέρω γιατί αλλά κάθε καλοκαίρι το θυμάμαι..

Χτύπησαν για τρίτη φορά εκείνο το βράδυ όλα τα θυροτηλέφωνα. Μετά απο κάμποσα “ποιός?” είπε εκείνος ένα “αουτμνουπφ” και η πόρτα άνοιξε.
Καμία πόρτα δεν τους αντιστάθηκε ποτέ.
Μια ιδιότητα που όλοι οι “κλειδωμένοι απέξω από τα σπίτια τους” θα την ζήλευαν.

Φριντζ

Και για να ξεμπερδεύουμε με δαύτα, το τελευταίο καιρό γράφω στο fridge.

Κυρίως για μουσική απο την ελληνική σκηνή (και δίνουμε και δώρο δισκάκια όμορφα, μπες να δεις) αλλά και για άλλα διάφορα πολύ γαμάτα φυσικά.

Αν δεν το έχεις διαβάσει, δε ξέρεις τι χάνεις!

www.fridge.gr 

That's a START

Ή restart μπορείς να το πεις.

 Ήθελα εδώ και πολύ καιρό να ξαναγράψω στο Dark Whispers. Άλλαξα template, αλλά αντί να πατήσω "new post" πάτησα "archives" και άρχισα να χαζεύω όοοολα όσα είχα γράψει.

Αν με ρωτούσε κάποιος θα του έλεγα ότι έχω γράψει εκατοντάδες χιλιάδες (μη πω και δισεκατομμύρια)  σελίδες εκεί. Τελικά δεν ήταν τόσα πολλά, αλλά ήταν υπερβολικά έντονα όλα.

Δε ξέρω πόση σχέση έχω με εκείνο το άτομο που έγραφε τότε.

Τότε υπήρχαν οι ερωτικές απογοητεύσεις, τα φλερτ, οι τρελοπαρέες, η φοιτητική ζωή, ταξίδια, όνειρα, μελόδραμα (μπόλικο απο δαύτο), παραμύθια, τραγούδια, το ραδιόφωνο και η αρχή της σχέσης μου.

Έχουν περάσει 4 χρόνια πες περίπου απο τότε και έχουν αλλάξει τα πάντα. Απο τον τρόπο και την φιλοσοφία ζωής, απο τις εμπειρίες μέχρι και την καθημερινότητα!

Εδώ λέμε πως όταν έγραφα δεν είχαμε καν την ψιψίνα στο σπίτι!


Τέλοσπαντων,

Θα μπορούσα να κρύψω τα τι και ποιός αλλά ίσως και να μην θέλω. Είμαι και αυτή εγώ, όπως ήμουν αυτή, μια εντελώς διαφορετική, πριν 10 χρόνια. Κάθε πενταετία αλλάζω εαυτό. Έχει πλάκα, δεν βαριέμαι τουλάχιστον!


Τι θα δεις εδώ? ένα σωρό χαζομάρες, σκέψεις, μουσικές και ιστορίες που πλέον θα σκάσω αν δεν τις γράψω!
Αν δεν σ'αρέσει φύγε. Χέστηκα! Καλύτερα για όλους μας.

Υγ. Γιατί μπλε καρότο? γιατί αυτό το καιρό μου αρέσει το μπλε.Και το καρότο.